میزبانی و حضور تیم های ایرانی در مسابقات بین المللی در خطر، پاس گل فوتبالی ها به عوامل بیرونی - آوای وحش

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، روزهای سخت در ایران مرتبط با ویروس کرونا، رکوردها را جابه جا نموده است. آمار فوتی ها افزایش پیدا نموده تا نگرانی ها بیشتر از قبل گردد. آنچه در فوتبال ایران می گذرد هم باعث نگرانی بیش از پیش شده است. لغو دو ملاقات از هفته بیست و سوم که سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز با اشاره به آن، فوتبال ایران را تحت تاثیر ویروس کرونا می داند. مسئله ای که می تواند مورد توجه حریفان فوتبال ایران در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، انتخابی جام جهانی و همچنین رقابت های قهرمانی نوجوانان آسیا قرار بگیرد و حضور تیم های ایرانی در این رقابت ها را با چالش روبه رو کند.

برگزاری مسابقات فوتبال در شرایط کرونایی در سراسر جهان شکلی خاص و ویژه دارد. با رعایت پروتکل های بهداشتی و استادیوم های خالی از تماشاگر، اما آنچه فوتبال ایران را نسبت به سایر جهان متفاوت نموده، جنجال های پیرامون آن است. جنجال ها پیش از تصمیم گیری برای شروع مجدد لیگ شروع شد، با تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا شدت گرفت و پس از شروع لیگ هم به شکل دیگری دنبال می گردد. این جنجال ها به شکلی است که بسیاری کوتاهی های خود را در رعایت پروتکل های بهداشتی توجیه می نمایند. به طور مثال سعید رمضانی، سرپرست تیم فوتبال استقلال در واکنش به اینکه خودش، فرهاد مجیدی و نفراتی از این تیم به رعایت پروتکل ها از جمله پوشیدن ماسک عمل نمی نمایند، رعایت این موارد را نمایش و شو دانسته و می گوید به همین دلیل علاقه ای به رعایت پروتکل ها نداشته اند.

خوشبختانه تا به امروز فرهاد مجیدی یا سعید رمضانی به کرونا مبتلا نشده اند، اما با عدم رعایت پروتکل ها و استفاده نکردن از ماسک که در سراسر جهان مورد تاکید است، این احتمال کم نیست. شاید مبتلایان پر شمار استقلال به ویروس کرونا نیز با همین طرز تفکر که رعایت پروتکل را یک نمایش می دانند، مرتبط باشد. هر چه هست، این میزان از جنجال و البته تعطیلی مسابقات به دلیل ابتلای پر تعداد اعضای یک تیم به این ویروس فوتبال ایران را به خطر می اندازد.

کنفدراسیون فوتبال آسیا در نظر دارد ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا را که چهار تیم ایرانی نیز در آن حضور دارند، به صورت متمرکز برگزار کند. یعنی تا به اینجا میزبانی تیم های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا منتفی است و باید دید در نهایت کدام کشور میزبان این رقابت ها خواهد شد، اما اگر شرایط تیم های ایرانی و میزان ابتلا همین فرایند را داشته باشد، آیا کشور میزبان حاضر به پذیرش تیم های ایرانی خواهد شد؟ آیا رقبا حاضر به بازی مقابل تیم های ایرانی می شوند؟ مسلماً در صورت درخواست رقبا و شواهد موجود برای کنار گذاشتن تیم های ایرانی از ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، AFC نیز تعارفی با ما نخواهد داشت و این اتفاق را عملی خواهد نمود. چه بسا با درج گزارشی روی سایتش در ارتباط با مبتلا شدن اعضای تیم استقلال و فولاد زمینه چینی هم می نماید.

نکته حائز اهمیت اینجاست که در صورت برخورد از سوی AFC فقط تیم های باشگاهی نیستند که متضرر می شوند. تیم ملی فوتبال کشورمان در رقابت های انتخابی جام جهانی 2022 چهار ملاقات مقابل هنگ کنگ، کامبوج، بحرین و عراق دارد که به جز ملاقات مقابل کامبوج در سه ملاقات دیگر میزبان است. حالا اگر مسئله کرونا به همین شکل در کشورمان ادامه داشته باشد، نه تنها میزبانی ایران، بلکه حتی ادامه حضورش در رقابت های انتخابی جام جهانی می تواند با خطر روبرو گردد. چه بسا بحرین و عراق برای راحت شدن صعودشان به مرحله بعدی از این فرصت نگذرند. تیم نوجوانان هم که مهرماه باید در رقابت های قهرمانی آسیا و انتخابی جام جهانی در بحرین شرکت کند، اصلاً بعید نیست با مخالفت میزبان برای شرکت در این رقابت ها روبرو گردد.

آنچه این روزها پس از لغو ملاقاتهای استقلال و فولاد، مقابل پارس جنوبی و نساجی مورد بحث بود و روی آن تاکید شد، چند نکته را به دنبال دارد. پیش از هر چیز چرا سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال آزمایشگاه معینی را برای انجام تست کرونای تیم ها معین نکردند که معیار مثبت یا منفی بودن تست ها متفاوت نباشد؟ مسئله درستی هم که عنوان شد، این بود که چرا هر تیم پیش از مطرح کردن مثبت بودن آزمایش ها با سازمان لیگ و دریافت تایید آن، اقدام به رسانه ای کردن موضوع نموده است. مسئله ای که جنجال رسانه ای به دنبال داشته و همین مسئله می تواند برای فوتبال ایران هزینه های سنگین به دنبال داشته باشد.

موضوع بعدی، سوالی است که باید از فدراسیون فوتبال پرسید. شرایط تیم ها برای سفر به شهرهای مختلف و برگزاری مسابقات در شرایط عادی هم همواره مشکل آفرین بوده است. از جمله تاخیر در ساعت پروازها یا پروازهای چند مسیره برای رفتن از شهری به شهر دیگر؛ اوضاع اقتصادی باشگاه ها نیز به گونه ای نیست که بتوانند با پرواز چارتر به مقصد خود سفر نمایند. با این وجود چرا فدراسیون فوتبال با وجود دریافت پیشنهادی مبنی بر برگزاری متمرکز بازی ها، چنین برنامه ای را عملیاتی نکرد؟ هر چند هنوز هم دیر نشده و می توان هفت هفته به جامانده را به صورت متمرکز برگزار کرد تا علاوه بر جلوگیری از جنجال ها، سلامت بازیکنان و سایر عوامل برگزاری مسابقات را بیشتر تحت کنترل داشت.

شهر تهران، به لحاظ آمار کرونا جزو شهرهای در مرحله هشدار است، اما امکانات زیرساختی برای برگزاری مسابقات و تمرینات تیم ها، اسکان تیم ها در هتل ها و همچنین امکانات بهداشتی و آزمایشگاهی مناسبی دارد. تهران با داشتن حداقل 10 استادیوم با استاندارد ملی برای برگزاری بازی ها و همچنین داشتن زمین های مختلف تمرینی برای 16 تیم لیگ رجحان، می تواند میزبان مناسبی برای برگزاری متمرکز بازی ها باشد.

از طرفی چهار تیم پرسپولیس، استقلال، سایپا و پیکان در تهران حضور دارند که احتیاجی به فراهم کردن امکانات برای آنها نیست. نساجی، گل گهر و پارس جنوبی هم تمرینات شان همواره در تهران برگزار می گردد و فقط برای برگزاری بازی های خانگی راهی شهرهای خودشان می شوند که این مسئله آنها را هم بی احتیاج از فراهم کردن امکانات از سوی فدراسیون می نماید. تیم شهر خودرو هم هرچند کمتر، اما به طور معمول برای برگزاری تمرینات به تهران سفر می نماید و شرایطی مشابه سه تیم مورد اشاره دارد.

دو تیم صنعت نفت و نفت مسجد سلیمان، زیر نظر وزارت نفت هستند که زمین تمرین نفت تهرانسر و پژوهشگاه صنعت نفت می تواند بدون هزینه در اختیار آنها قرار بگیرد. یعنی در این بین فقط شش تیم سپاهان، ذوب آهن، تراکتور، ماشین سازی، فولاد و شاهین شهرداری هستند که به امکانات تمرینی در تهران احتیاج دارند. فدراسیون فوتبال با در اختیار داشتن سه زمین تمرینی در مرکز ملی فوتبال می تواند مشکل سه تیم را حل نماید و سه تیم دیگر هم می توانند از استادیوم هایی چون خیریه عمل، درفشی فر، غدیر، مجموعه انقلاب، زمین شماره 2 آزادی، استادیوم کارگران یا زمین های تمرینی دیگر استفاده نمایند.

بسیاری از بازیکنان حتی در تیم های غیر تهرانی یا در تهران ساکن هستند یا خانه ای برای سکونت دارند. در این بین شاید به صورت تقریبی بتوان گفت فقط 30 درصد از بازیکنان، کادر فنی، مسئولان تیم ها و عوامل برگزاری مسابقات احتیاج به هتل برای اسکان دارند . اگر تیم ها نگران این هزینه باشند، مسلماً از هزینه سفرهای هفتگی آنها با هواپیما کمتر است و حتی اگر خواهان پرداخت آن از سوی فدراسیون باشد، فشاری به فدراسیون فوتبال هم وارد نخواهد شد.

فدراسیون فوتبال با اسپانسرهای لیگ قرارداد دارد که در صورت ادامه فرایند فعلی و احتمال لغو مسابقات دیگر و حتی لیگ، دچار ضرر و زیان خواهد شد، پس چه بهتر بخشی از این پول را برای برگزاری متمرکز بازی ها هزینه کند. حتی فیفا در چنین شرایطی 500 هزار دلار یاری اقتصادی خواهد نمود که نه تنها فدراسیون را بی احتیاج می نماید، بلکه حتی با ارزش ریالی دلار در بازار امروز، چه بسا درآمدزایی هم داشته باشد! پس نمی توان گفت برگزاری متمرکز بازی ها توجیه اقتصادی برای باشگاه ها یا فدراسیون فوتبال ندارد.

از طرفی مهم ترین مسئله بالا رفتن شانس اعضای تیم ها برای سلامت ماندن است که حتی در صورت هزینه اضافه، ارزش بالایی دارد. با این شرایط چه بهتر که فدراسیون فوتبال هرچه زودتر این پیشنهاد را که از شروع رقابت ها دریافت نموده، عملی کند و برای جلوگیری از تبعات بین المللی برای فوتبال ایران سریع تر این تصمیم را بگیرد.