معرفی غافث و خواص درمانی آن - آوای وحش

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی:

Agrimonia eupatoria L.، نام فرانسه Aigremoine و نام انگلیسی آن Common agrimony می باشد. نام های دیگر آن به فارسی و در کتب طب سنتی، غافث، غافت و دوای جگر نامیده شده است.

تیره گیاه:

گل سرخیان Rosaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است پایا به ارتفاع حدود 50 سانتی متر گاهی موارد بیشتر با ساقه ای کرکدار، برگ های آن مرکب و هر برگ دارای 5 تا 9 برگچه دندانه دار و بیضی شکل می باشد. گل های آن کوچک و زردرنگ که در امتداد قسمت انتهایی ساقه گل دهنده ظاهر می شوند. میوه اش هم پوشیده از خارهای قلابی شکل است.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک می باشد.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نقاط سایه دار جنگل های سراسر اروپا، آسیا، هندوستان و در ایران بیشتر در استان های شمالی و شمال غربی انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در غافث:

یک ماده رنگی، اسانس روغنی فرّار، تانن، مواد لاستیکی و یک فیتوسترول در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

برگ و گل ها

نحوه مصرف:

معمولاً به صورت دم نموده، جوشانده و یا عصاره استفاده می نمایند و در طب سنتی برای درمان بیماری ها نحوه و میزان مصرف را پزشک تشخیص داده و تجویز می نماید.

خواص درمانی:

قبض نماینده و ادرارآور، بند آورنده خونریزی و مسکن دردهای کبدی، ضد التهاب مثانه و مفید برای بی اختیاری ادرار، ضد میکروب و دفع نماینده اخلاط خونی، التیام بخش زخم گلو و بازنماینده گرفتگی صدا، ضد روماتیسم و رفع نماینده التهاب مفاصل، دفع نماینده سنگ های صفراوی و ضد سنگ کلیه، افزاینده ترشح صفرا و رفع نماینده ترشحات زنانگی، تقویت نماینده قلب و بازنماینده انسداد مجاری کبد و طحال، ضد کرم و رفع نماینده ضعف معده، کاهنده قند خون و دفع نماینده خون از ادرار می باشد. ضمناً برای آلبومینوری (پیدا شدن آلبومین در ادرار)، بیماری های کبدی، آسم، شب ادراری بچه ها و بواسیر هم مفید است. در استعمال خارجی جوشانده آن به صورت دهان شویه و غرغره، منقبض نماینده مخاط دهان و گلو و رفع نماینده آنژین و ورم لوزه ها است و به صورت شستشو التیام بخش زخم های سطحی و جراحات می باشد.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون