پکتوس اکسکاواتوم یا قفسه سینه قیفی شکل چیست؟ - آوای وحش

در حالی که استخوان سینه فرو رفته اغلب اندکی پس از تولد قابل توجه است، شدت پکتوس کاوشگر معمولاً در طول جهش رشد نوجوانان بدتر می گردد.

این بیماری سینه قیفی نیز نامیده می گردد، پکتوس اکسکاواتوم در پسران شایع تر از دختران است. موارد شدید پکتوس اکسکاواتوم می تواند در عملکرد قلب و ریه ها اختلال ایجاد کند. اما حتی موارد خفیف پکتوس اکاواتوم می تواند باعث گردد بچه ها نسبت به ظاهر خود احساس بدی پیدا نمایند. جراحی می تواند تغییر شکل را اصلاح کند.

علائم

در بسیاری از افراد مبتلا به پکتوس اکسکاواتوم، تنها علامت فرورفتگی جزئی در قفسه سینه آنهاست. در بعضی افراد، عمق فرورفتگی در اوایل نوجوانی بدتر می گردد و می تواند تا بزرگسالی بدتر گردد.

در موارد شدید پکتوس اکسکاواتوم، استخوان سینه ممکن است ریه ها و قلب را تحت فشار قرار دهد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کاهش تحمل ورزش
• ضربان قلب سریع یا تپش قلب
• عفونت های تنفسی مکرر
• خس خس سینه یا سرفه
• درد قفسه سینه
• سوفل قلب
• خستگی
• سرگیجه

علل

در حالی که دلیل دقیق پکتوس اکسکاواتوم ناشناخته است، ممکن است یک بیماری ارثی باشد زیرا گاهی اوقات در خانواده ها دیده می گردد.

عوامل خطر

Pectus excavatum در پسران بیشتر از دختران است. بعلاوه در افرادی که دارای موارد زیر هستند بیشتر رخ می دهد:

• سندرم مارفان
• سندرم اهلرز-دانلوس
• استخوان زایی ناکامل
• سندرم نونان
• سندرم ترنر

عوارض

موارد شدید پکتوس اکسکاواتوم می تواند قلب و ریه ها را فشرده کند یا قلب را به یک طرف فشار دهد. حتی موارد خفیف پکتوس اکسکاواتوم می تواند منجر به مسائل تصویری از خود گردد.

مسائل قلبی و ریوی

اگر عمق فرورفتگی استخوان سینه شدید باشد، ممکن است فضایی را که ریه ها باید توسعه دهند کاهش دهد. این فشار بعلاوه می تواند قلب را منقبض کند، آن را به سمت چپ قفسه سینه فشار دهد و توانایی آن را برای پمپاژ موثر کاهش دهد. این می تواند علائمی مانند عدم تحمل ورزش، تنگی نفس، ضربان قلب سریع و درد قفسه سینه را ایجاد کند.

مسائل خودانگاره

بسیاری از افرادی که پکتوس اکسکاواتوم دارند نیز تمایل دارند حالت قوز به جلو، با دنده ها و تیغه های شانه باز شده داشته باشند. بسیاری از افراد آنقدر نسبت به ظاهر حساس هستند که از فعالیت هایی مانند شنا که استتار کردن فرورفتگی در سینه آن ها را در پشت لباس دشوارتر می نماید، اجتناب می نمایند.

تشخیص

Pپکتوس اکسکاواتوم معمولاً با معاینه قفسه سینه قابل تشخیص است. پزشک شما ممکن است چندین نوع آزمایش مختلف را برای آنالیز مسائل مرتبط با قلب و ریه پیشنهاد کند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس قفسه سینه. این آزمایش می تواند فرورفتگی در استخوان سینه را نشان دهد و اغلب نشان می دهد که قلب در سمت چپ سینه جابجا شده است. اشعه ایکس بدون درد است و تنها چند دقیقه طول می کشد.
• توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن ممکن است برای یاری به معین شدت پکتوس اکواتوم و اینکه آیا قلب یا ریه ها تحت فشار هستند یا خیر استفاده می گردد. سی تی اسکن بسیاری از اشعه ایکس را از زوایای مختلف برای فراوری تصاویر مقطعی از ساختار داخلی بدن می گیرد. ممکن است از شما خواسته گردد که تحت یک CT ویژه قرار بگیرید که اثرات فشرده سازی بر روی قلب را هنگام تنفس به داخل و خارج آنالیز می نماید.
• الکتروکاردیوگرام. الکتروکاردیوگرام می تواند نشان دهد که آیا ریتم قلب طبیعی است یا نامنظم، و سیگنال های الکتریکی کنترل نماینده ضربان قلب به درستی زمان بندی شده اند. این آزمایش بدون درد است و شامل قرار دادن بیش از دوجین سرنخ الکتریکی است که با یک چسب چسبنده به بدن متصل می شوند. معمولاً یک بیمار مبتلا به پکتوس EKG غیرطبیعی دارد.
• اکوکاردیوگرافی. اکوکاردیوگرام سونوگرافی قلب است. این می تواند تصاویری را در زمان واقعی از عملکرد قلب و دریچه های آن نشان دهد. این تصاویر با انتقال امواج صوتی به وسیله یک عصا که روی قفسه سینه فشار داده می گردد، فراوری می شوند. اکوکاردیوگرام بعلاوه به پزشک شما نگاهی به چگونگی تأثیر دیواره قفسه سینه بر عملکرد قلب و جریان خون در قلب می دهد.
• تست های عملکرد ریه این نوع آزمایش ها مقدار هوایی را که ریه های شما می توانند نگه دارند و سرعت تخلیه ریه ها را مقدار گیری می نمایند.
• تست ورزش. این آزمایش عملکرد قلب و ریه های شما را در حین ورزش، معمولاً روی دوچرخه یا تردمیل، آنالیز می نماید.

درمان

پکتوس اکسکاواتوم را می توان با جراحی ترمیم کرد، اما جراحی معمولاً برای افرادی که علائم و نشانه های میانه تا شدید دارند، انجام می گردد. در افرادی که علائم و نشانه های خفیف دارند ممکن است فیزیوتراپی سودمند باشد.

اگر فرورفتگی استخوان سینه شما هیچ علامتی ایجاد نمی نماید اما از ظاهر آن ناراضی هستید، با جراح می توان یک امپلنت سیلیکونی - مشابه کاشت پستان - در زیر پوست قرار داد تا فضا پر گردد.

جراحی ترمیم

دو روش جراحی متداول برای ترمیم پکتوس اکسکاواتوم وجود دارد که نام آنها از روی نام جراحانی گرفته شده که اولین بار آن را توسعه داده اند:

• روش ناس. این روش کم تهاجمی از برش های کوچکی در هر طرف قفسه سینه استفاده می نماید. ابزار های دسته بلند و یک دوربین فیبر نوری باریک به وسیله برش ها وارد می شوند. یک میله فلزی منحنی در زیر استخوان سینه تحت فشار قرار می گیرد تا آن را به حالت عادی تر برساند. در بعضی موارد، بیش از یک نوار استفاده می گردد. میله ها بعد از دو یا سه سال برداشته می شوند.
• تکنیک راویچ. این روش های قدیمی تر شامل یک برش بسیار بزرگتر در مرکز قفسه سینه است. جراح غضروف تغییر شکل یافته متصل به دنده ها را به استخوان سینه تحتانی برمی دارد و سپس استخوان سینه را با سخت افزار جراحی، مانند یک پایه فلزی یا تکیه گاه های مشبک، در موقعیت طبیعی تر قرار می دهد. این ساپورت ها در عرض 6 تا 12 ماه حذف می شوند.

بیشتر افرادی که برای اصلاح پکتوس اکسکاواتوم تحت عمل جراحی قرار می گیرند، از تغییر ظاهر قفسه سینه شان، صرف نظر از روشی که استفاده می گردد، راضی هستند. اگرچه بیشتر جراحی های در زمان نزدیک به جهش رشد در دوران بلوغ انجام می گردد، بسیاری از بزرگسالان نیز از ترمیم پکتوس اکاواتوم بهره مند شده اند.

منجمد کردن موقت اعصاب برای جلوگیری از درد (کرایوآبلیشن) می تواند به بهبودی و کاهش درد پس از عمل برای چهار تا شش هفته یاری کند.

درمان های بالقوه آینده

پزشکان در حال حاضر در حال مطالعه درمان هایی هستند که از مکش یا آهنربا برای یاری به بالا بردن استخوان سینه افسرده استفاده می نمایند. این دستگاه ها بهتر است در بیماران جوان تر استفاده شوند. با بالا رفتن سن افراد، قفسه سینه سفت تر می گردد، که حرکت دیواره قفسه سینه را محدود می نماید.