وحید امیری کجاست؟
به گزارش آوای وحش، آن روز ها هم مثل امروز در حاشیه تیم ملی بحث تأثیرگذاری بازیکنان داخلی و لژیونر ها مطرح بود. بعضی درخشش گاه و بیگاه لژیونر ها در تیم های باشگاهی شان را مثل چماق بر سر طرفداران فوتبالیست های داخلی می کوبیدند و در مقابل بعضی اعتقاد داشتند بازیکنان شاغل در لیگ برتر خودمان که حضور مستمری در ترکیب اصلی تیم های خود دارند، کارگشاتر و کارامدترند.
در انتها آن تورنمنت که تیم ملی با 4 امتیاز و کمی بدشانسی از صعود به مرحله بعد بازماند، آن دسته که اعتقاد به کارایی بالاتر بازیکنان داخلی داشتند سر بلند شدند چرا که امیری و ابراهیمی بالاتر از هر لژیونری برترین عملکرد را ارائه دادند.
چهار سال بعد در قطر ابراهیمی کمی مانده به آغاز تمرینات مصدوم شد و با بدشانسی بزرگ نتوانست دوباره جام جهانی را تجربه کند، اما امیری که ماه ها تمرین نموده و به شرایط فنی و بدنی ایده آل نزدیک شده بود در فهرست نهایی نهاده شد و به قطر رفت.
قبل از آغاز تورنمنت با توجه به حضور فیکس امیری در هر سه بازی تورنمنت قبلی در روسیه و البته اعتقاد ویژه ای که کی روش به این بازیکن انرژیک و کارامد داشت، به نظر می رسید امیری جزو بازیکنان اصلی و فیکس تیم ملی باشد، اما همه پیش بینی ها اشتباه از کار عایدی. با اینکه امیری بعد از حدود 4 ماه درگیری با عمل جراحی کمر آماده بازی شده و در چهار، پنج بازی آخر پرسپولیس در لیگ برتر به تیم ملی دعوت شده بود، اما همه تصور می کردند کی روش با توجه به مدل فوتبالی که از تیمش می خواهد و قابلیت های چندگانه امیری حتماً از او استفاده خواهد نمود. امیری بازیکنی با قابلیت بازی در تمام خطوط و با توضیح وظایف فرق دارد. او در پرسپولیس این سال ها در سیستم 2-4-4 هم دفاع چپ بوده، هم هافبک چپ و هم مهاجم. امیری در سیستم 3-3-4 تیم ملی در دوره قبلی جام جهانی به عنوان یکی از بازو های خط میانی در ترکیب نهاده شد کما اینکه در همان سیستم می تواند مدافع چپ یا وینگر چپ هم باشد.
با چنین قابلیت هایی و با در نظر گرفتن آمادگی امیری، کی روش از این بازیکن نه در مقابل انگلیس و نه در ملاقات با ولز استفاده نکرد. در بازی با انگلیس که خط دفاعی و میانی تیم ما به وضوح مشکل داشت، کی روش 6 تغییر در ترکیب تیم ملی ایجاد کرد، اما امیری حتی یکی از این 6 تغییر هم نبود و روی نیمکت تیم ملی خشک شد تا باخت ناباورانه 6 بر 2 را دیدن کند. قبل از بازی با ولز پیش بینی رنسانس در ترکیب تیم ملی چیز عجیبی نبود و همه به این نکته فکر می کردند که کارلوس نیمی از تیمش را تغییر خواهد داد، اما امیری در بین 5 تغییر کی روش هم نبود. عجیب اینکه در این مسابقه هم کی روش 5 تعویض در جریان بازی و در نیمه دوم انجام داد و با اینکه عمده تغییرات مربوط به خط میانی بود، اما باز هم امیری به میدان نرفت. این اتفاق در حالی رخ داد که با توجه به خستگی و مصدومیت بازیکنانی مثل عزت اللهی و نوراللهی و احتیاج تیم برای فشار بیشتر روی تیم 10 نفره ولز امیری می توانست با قدرت انتقال توپ از دفاع به حمله برترین گزینه تعویض باشد، اما کی روش با رویکردی عجیب (هر چند در نهایت به نتیجه انجامید) نفراتی مثل چشمی و کریمی را به میدان فرستاد و دوباره از بازی دادن به امیری امتناع کرد.
تا اینجای تورنمنت امیری مثل بعضی بازیکنانی که فکر می کردیم فیکس باشند حتی یک دقیقه به میدان نرفته است. به غیر از امیر عابدزاده و پیغام احتیاجمند گلر های 3 و 4 تیم ملی، ابوالفضل جلالی، شجاع خلیل زاده، سامان قدوس و وحید امیری چهار بازیکنی هستند که حتی یک دقیقه برای تیم ملی بازی ننموده اند در حالی که پیش بینی می شد سه نفر از این چهار نفر مقابل ولز فیکس باشند.
امیری در حالی نیمکت نشین محض تیم ملی در این تورنمنت بوده که تیم ملی به موازات پرسپولیس ماه ها برای او زحمت کشید و این بازیکن زیر نظر کادر پزشکی تیم ملی معادلات مجهول درباره نرسیدنش به جام جهانی را بهم ریخت و سرحال و قبراق راهی قطر شد، اما معین نیست با این همه هزینه و زمانی که برای آماده سازی او صرف شد چرا در این دو بازی به میدان نرفته است. اینکه چرا وقتی در دو بازی جزو بازیکنان فیکس نبوده حتی در یازده تعویضی هم که اجرا شده به میدان نرفته؟ آیا جام جهانی برای این بازیکن 33 ساله از روی نیمکت به انتها خواهد رسید یا بالاخره نوبت او هم می گردد؟
منبع: ایلنا
منبع: فرارو