مسجد جامع افین خراسان جنوبی در برابر زلزله مقاوم شد - آوای وحش

به گفته وی نخستین اقدام مرمتی این اثر درسال 1352 با نظارت حسین رایتی مقدم از پیشکسوتان سازمان میراث فرهنگی آغاز شد و تا سال 1376 دیگر اقدامات مرمتی این بنای تاریخی مغفول ماند. در این سال با وقوع زلزله 7.2 ریشتری منطقه زیرکوه و آسیب جدی این مسجد اقدامات حفاظت اضطراری آن آغاز شد.

این کارشناس مرمت بناها و بافت های تاریخی با بیان اینکه رویکرد مرمت کارشناسان در مسجد جامع افین احترام به اصالت های معماری و تزئینات این اثر ارزشمند بوده است افزود: تا به امروز هرگونه اقدام مرمتی با در نظر دریافت تمامی جوانب و بهره گیری از نظرات کارشناسان مرمت اجرا شده است چراکه معتقدیم عرصه مداخله در آثار تاریخی، عرصه آزمون و خطا نیست.

بزرگمهر با اشاره به اینکه این عوامل باعث شده که مداخلات اجرا شده در این بنای تاریخی با احتیاط و به کندی پیش رود. و هم اکنون اقدامات مرمت اضطراری، حفاظتی و استحکام بخشی آن به سرانجام برسد گفت: در سال 1393 ساماندهی محوطه بیرونی مسجد به منظور فراهم آوری محیطی برای ارتقای کارکردهای اجتماعی این مسجد که قلب فرهنگی این روستا محسوب می شود؛ با مصالح سنتی سنگ لاشه و سنگ قلوه بر مبنای گره شمسه هشت و چلیپا و بر اساس طرح گچ بری های شاه تویزه ایوان، گرته برداری شد.

همچنین سه مورد از گره های شمسه برای ارتقای کیفیت بصری به باغچه سکوی نشیمن در اطراف آن تبدیل شد.

این کارشناس مرمت افزود: با توجه به رایزنی های اجرا شده، در سال 1394 از محل اعتبارت ملی مبلغ یک میلیارد ریال برای مرمت این مسجد پیش بینی شده است که در صورت تخصیص تمامی این مبلغ، شاهد اقدامات ارزشمند در حیاط این مسجد خواهیم بود. بخشی از این مبلغ بایستی مصروف تهیه طرح جامع مرمتی این اثر ارزشمند تاریخی شود و امید می رود در مهرماه سال 1395 کار اجرایی مرمت این اثر تاریخی یایان یابد.

مسجد جامع افین واقع در روستای افین، 86 کیلومتری جنوب شرق قاین و 145 کیلومتری شمال شرق درسال 1377 با شماره ثبت 2182 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

همچنین، مسجد جامع افین را می توان از نظر سبک معماری و ظرافت، یکی از زیباترین مساجد خراسان جنوبی قلمداد کرد. مهم ترین شاخصه معماری این اثر تاریخی ایوان آن است که بر اثر عوامل طبیعی و انسانی آسیب بسیاری دیده است و سقف خود را از دست داده است با توجه به نفاست طراحی و اجرای این اثر تاریخی یکی از نکته های نایافته این منطقه دلایل شکل گیری و زمان خلق این اثر تاریخی است. با این وجود از آنجایی که این اثر تاریخی فاقد کتیبه تاریخ داری هست بر مبنای شواهد معماری آن را منسوب به دوره تیموری می دانند.